سفر به یاد عشق | شعر زیبای محمدرضا شفیعی کدکنی

در این شعر زیبا، شاعر از شتاب سفر و دل‌تنگی خود می‌گوید. گون به نسیم می‌پرسد که آیا دل‌انگیز سفر در دل دارد یا نه. شاعر با احساسی عمیق و عاشقانه، به آرزوهایش اشاره می‌کند که همواره با غبار بیابان‌ها گذر می‌کند. سفر کردن در دل هر فردی آرزویی است و در این شعر با لحنی لطیف به بیان آن پرداخته شده است. اگرچه دل‌تنگی بر شاعر غلبه کرده، اما یاد و خاطره دوستی و محبت در دل او زنده است. در انتها، وی از دوستش می‌خواهد تا در سفرش سلام او را به طبیعت و زیبایی‌های آن برساند. این شعر، دعوتی به همراهی با دوستی و زیبایی‌های زندگی است که همچنان در دل شاعر می‌تپد.