گلچین مداحی فاطمیه

دردای من بی درمونه حیدر امشب سر گردونه چرا به من نگفته بودی که پیکرت مثه خزونه رو این کفن گلای زخمت زده جوونه باز دوباره چشاتو وا کن عزیزم منو نگاه کن که دارم رو لحدت خاک میریزم

دستمو رها نکنیا به علی به علی به علی سفرمو جدا نکنیا به علی به علی به علی تنها سر پناه منیا مادر مادر مادر ما رو کربلا ببریا مادر مادر مادر دست رد به من نزنیا مادر مادر مادر مادر امام حسنیا مادر مادر مادر میشنوی صدا حسنتو مادر مادر مادر میدیدم که میزدنتو مادر مادر مادر

نه یه مجلس ختمی گرفتن برات نه یه پارچه سیاه زدن همسایه هات دردشون به کی بگن بچه هات دردشون به کی بگن بچه هات

پر تب و تابه دل بی قرارم اگه تو بری زهرا جان کسی رو ندارم گل چادر گلدارت تب دستای تب دارت آتیشم زده گل چادر گلدارت تب دستای تب دارت آتیشم زده نفست که خراب میشه مثل شمعی که آب میشه حال من بده نه تو حرف میزنی نه حسین نه حسن چی شد اون خنده هات آخه یه حرفی بزن آی تو که پریشونی دلخوشی کدومه برای علی بعد از تو همه چی تمومه شبا ساکت و بیداری ولی معلومه درد داری بین هر نفس پر اشک سکوت تو پر گریه قنوت تو کنج این قفس

میخورم غم روضه تو عشق پرچم روضه تو دوست دارم خدایی آقا بیشتر از همه روضه تو بهت قول میدم تو این سختیا نمیشم ازت تا ابد من جدا تو هم ساعتی که همسایه ها میگیرن زیر تابوتم رو بیا

روی لبها نور و قدر و کوثر و طاها ذکر نورانی عاشق ها تسبیحات حضرت زهرا الله اکبر این همه جلال الله اکبر این همه شکوه الله اکبر در راه علی فاطمه ایستاده مثل یه کوه صل الله علیک یا فاطمه

برای دیدن نشون تو چه کنم من گمشده بدون تو چه کنم شده تشنه ی هوای تو نفسم به کدوم طرف برم به تو برسم من چی بودم اگه تو مادرم نبودی تو که بهونه ی وجودی تویی که روضه ی کبودی مادر جانم چه خوبه حال من کنارت فدای قلب بیقرارت کجا بیام سر مزارت بهترین قصه ی عاشقانه ای علت گریه ی بی بهانه ای تو تبسم مادرانه ای مادرانه ای

فاعتبروا فاعتبروا یا اولی الابصار (فاعتبروا فاعتبروا از در و دیوار) 2 (اون لحظه که علی تنها شه زهرا تو شعله‌ها می‌سوزه) 2 این درس روشن تاریخه این قصه قصه‌ی هر روزه کی گفته اینا همش اتفاقه آتیش این فتنه همیشه داغه روضه‌ی فاطمیه از نفاقه، نفاقه، نفاقه

شهیده بانو جان علی فاضلة الرشیده بانو دنیا کسی مثل تو رو ندیده بانو دعا کنی بخت منم سفیده بانو

مادری خورد زمین و همه جا ریخت بهم همه ی زندگیِ شیر خدا ریخت بهم داغی و تیزیِ مسمار اذیّت میکرد تا که برخاست ز جا عرش خدا ریخت بهم بشکند پای کسی که لگدش سنگین بود تا که زد، سلسله ی آل عبا ریخت بهم

ناحلة الجسم یعنی ... نحیف و دلشکسته میری جوونی اما مادر پیری بهونه ی سفر می گیری باکیة العین یعنی ... بارون غصه ها می باره چشای مادر ما تاره دیگه علی (علیه السلام) شده بیچاره