محمود کریمی شب قدر

سرشکسته اومدم یارب به تو باز رو زدم یا رب شب قدرِ باز پیدام شد من خودم میگم بدم یارب راهِ کهکشونِ تو بازِ درِ آسمونِ تو بازِ چشامون ستاره بارونه دست مهربونِ تو بازِ اومدم قدم قدم یارب چند شبِ ضجه زدم یارب دلهره به جونم افتاده تنهایی نیومدم یارب میبینی چشام چه میباره مثلِ یه یتیم آواره ترس از تو بهم میگفت بس کن نرو راهت نمیده بیچاره تو حریم تو ادب عشقه ماهِ عشقه، شب به شب عشقه عشقِ با تو سر به سر نورِ ترس از تو لب به لب عشقه هم می ترسم هم دوست دارم هم رها و هم گرفتارم هم به شوق عفو می خندم هم به داغ دل عزادارم ما همه اسیر و سرگردون تویِ دنیا بی سر و سامون شبِ قدرِ و نمی دونیم کجا احیا داره آقامون... اون که عالمی تو دستاشه آسمون تو عمق چشماشه کی میدونه شاید الان هم بین ما و این شهیداشه کی میدونه با کیاست امشب کجا سرگرم دعاست امشب شاید امشب تو یمن باشه یا نجف یا کربلاست امشب آقا، آقا یه دلم میگه عزاداره با علی تو کوفه بیداره درِ خونه ی گرفتارا داره نون و خرما میگذاره یه دلم میگه که تو مسجد به امامش اقتدا کرده علی ناله میزنه فُزتُ مهدی مادر و صدا کرده آی مادر، مادر، مادر تا که تیغ تشنه بالا رفت علی تشنه سمت دریا رفت آخرین سجودش و مولا به امید روی زهرا رفت گلا بعد از اون نخندیدن همه اهل آسمون دیدن حسنش نماز و کامل کرد تو عبا علی رو پیچیدن علی داره روضه میخونه تو عبایی که پر از خونه یاد اون دم که علی اکبر زیر تیغ و تیر بارونه میبرن با این عبا امشب تنِ نیمه جون حیدر رو با همین عبا میاد یک روز میبرن علی اکبر رو حسین ،حسین، حسین..... تنِ ارباً اربا رو آیینه ی تمام زهرا رو جوونا میارن اکبر رو پاره های جسم بابا رو ای روزگار

بندت به غیر از تو کسی رو نداره خدایا از بس که مهربونی تو دلیل این اشکام و میدونی تو میدونی تو میدونی تو عمر داره میشه تباه خدایا ببخش خستم از بار گناه خدایا ببخش هر بار صدات کردم به دادم رسیدی حاجت روام کردی بدیم و ندیدی به این عبد بی‌مقدار و ناقابل نظر کن جان آقام ابوفاضل ابوفاضل ابوفاضل از همه تشنه ترم خدایا ببخش جان سقای حرم خدایا ببخش دامن کشان رفتی دلم زیر و رو شد چشم حرامی با حرم روبرو شد دلم زیر رو شد بیا برگرد خیمه ای کس و کارم منو تنها نگذار ای علمدارم ای علمدارم ای علمدارم آب به خیمه نرسید فدای سرت حسین قامتش خمید فدای سرت

با روی سیاه، با گریه و آه از راه اومدم، با بار گناه من خیلی بدم، من دیر اومدم دستم رو بگیر، من نابلدم می‌ترسم اگه بخشیده نشم درد دلمو من با کی بگم؟! کار همه راه میفته اگر باشه می‌دونم، من آخر صف من حَقّمه که لایق نشدم راست‌راستی درست عاشق نشدم من حَقّمه که عاشق نشدم راست‌راستی درست عاشق نشدم من حَقّمه که آتیش بگیرم یک دم تو آتیش، صد بار بمیرم تو حَقّته که آتیش بزنی من بنده و تو مولای منی من حَقّمه که آبروم بره آتیش و مذاب تو گلوم بره تو حَقّته که تنهام بذاری هیزم به زیر پاهام بذاری از ترسمه این حرفا رو زدم هر چی تو بگی، من خیلی بدم پس دل چی می‌شه؟ رأفتت کجاست؟ من قرصه دلم، رحتمتت کجاست؟ پس دل چی می‌شه، اشکام چی می‌شه؟ مولاست تو دلم، مولا چی می‌شه؟

صدا زد علی که بیرون برن بمونن کنارم بنی فاطمه فقط این میون کسی که باید با این ها بمونه علمدارمه ابالفضل من علمدار من توان سپاه حسین و حسن بیا مه جبین کنارم بشین بده جان بابا یه قولی به من بذار دستاتو تو دست حسین همه هستی توست هست حسین تو تنهاییاش تو اون تشنگیش امیدش به دست تو بسته حسین ابالفضل من علمدار من امیدم به دست توئه پهلوون یاد باشه کار به هرجا رسید تا آخر کنار حسینم بمون دانلود مداحی چشم امید حاج محمود کریمی ابالفضل من علمدار من نذاری به عشقت جسارت کنن نذاری یه وقت تا تو زنده ای همین کوفیا خیمه غارت کنن ابالفضل من علمدار من یادت باشه آب ابروی توئه یادت باشه که خود فاطمه تو اون لحظه ها روبروی توئه حسینم بدون تو اون خاک و خون تو آتیش به قلب خدا میزنی یه روزی میاد غریب غریب توی خاک و خون دست و پا میزنی بگو دخترات مهیا بشن که کعبه نی از دشمنا میخورن تو اون ازدحام میاد خواهرت سرت رو جلوش از قفا میبرن حسین

سر شکست قمر شکست دل پیغمبر شکست وای من وای من نماز حیدر شکست تیغ بالا رفت ناله به ثریا رفت از سر رد شد تا پهلوی زهرا رفت می اید این ندا از سوی ما سوا تهدمت والله ارکان الهدی خون در دم ریخت از چشمه زمزم ریخت عرش لرزید و غوغا شد و بر هم ریخت راهی شد مرتضی از مسجد تا خدا تهدمت والله ارکان الهدی سر شکست قمر شکست دل پیغمبر شکست وای من وای من نماز حیدر شکست سر خونبار است اشفته و تب دار است دل مجروح از داغ در و دیوار است از کوفه روضه ها رفته تا کربلا حسین ثار الله مصباح الهدی عشق شعله ور حسین شفیع محشر حسین از نجف تا کربلا سلام ما بر حسین

سوزم و سازم و نآید ز درون فریادم کاش من زودتر از فاطمه جان می‌دادم از زمانی كه شریك غمم ازدستم رفت هر دم آید غمی از نو به مبارك بادم کاش روزی که زدی ناله کنار دیوار چون در سوخته می‌سوخت همه بنیادم کس نداند كه در آن دم به تو و من چه گذشت تو نفس می‌زدی و من ز نفس افتادم

حیدر حیدر اول و آخر حیدر حیدر حیدر ساقی کوثر حیدر!!! حیدر حیدر ای مظلوم فاتح حیدر حیدر فاتح خیبر حیدر حیدر حیدراول و آخر حیدر!!! حیدر حیدر ساقی کوثر حیدر حیدر حیدر ای مظلوم فاتح حیدر حیدر فاتح خیبر حیدر!!! حیدر حیدر اول و آخر حیدر حیدر حیدر ساقی کوثر حیدر حیدر حیدر ای مظلوم فاتح!!! حیدر حیدر فاتح خیبر حیدر!!! افتادی در بستر زهرا بابا چشمات از اشکت شده دریا بابا می بینم چه بغضی توی صداته!! یا زهرا داری بر لبها بابا!! قربون دستای لرزونت بابا پره خونه زلف پریشونت بابا اشکاتو پاک کن مگه زینب مرده!!! قربون چشمای گریونت بابا یا علی و یا علی یا علی!!! یا علی و یا علی یا علی یا علی و یا علی یا علی سربندِ زردت شده هم رنگ خون!!! رد خون خشکه روی گوشه ی ابروت اما انگار رفته دلت اون جا که شب بود و تنهایی و غربت و تابوت می ریزه آب روون أسما ای وای!!! روی جسم بی جون زهرا ای وای

علی روکشتن و نمی شناختنش تو کوچه ها که میرفت نگاش به سمت زمین میگفت که فاطمه جان بیا علی رو ببین بی تو ای گل بهار من چی گذشت به روزگار من به کجا کشیدی کار من کسی که اومده تا یتیم نوازی کنه میره برای سفر خدا رو رازی کنه خوشیا حرومه بی علی شب قدر کدومه بی علی دیگه کار تمومه بی علی ستون خونه خدا خراب شده محاسن علی به خون خزاب شده به خونه میرسه با سری که بسته شده چه قدر خمیده شده چقدر شکسته شده سرش رو پای مجتباست رو لبش یه اسم اشناست نگرون شاه کربلاست با فرق غرق خون علی مرتضی میخونه روضه شهید کربلا مرغ دل ما چه خوش هوایی دارد حیدر بنگر چه بارگاهی دارد ایوان نجف عجب صفایی دارد ولی الله علی اسد الله علی علی امام من است و منم غلام علی تمام عالم امکان به زیر گام علی هزار جان گرامی فدای نام علی با یک نفس تمام جهنم شود بهشت گویند اگر جهنمیان یک صدا حسین به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت

چه غریبونه اومد از خونه به روی شونه وای تابوت علی یا علی بر لب شده نیمه شب نگاه زینب وای مبهوت علی نیمه شب میشه تشییع پیکر مرتضی مثه تشییع پیکر همسر مرتضی مث رد خون زهرا ما بین کوچه ها داره میریزه خونابه از سر مرتضی یا حیدر یا حیدر یا حیدر یا حیدر اومدن از راه همه ارواح همگی جمعن پیش قبر علی همه مهمونن همه گریونن داره آماده میشه قبر علی یه سوار از عمق تاریک صحرا پیدا شد همه جا نورانی شد روشن شد دریا شد دل عباس خون شد تا بند کفن وا شد همه ی این قبر سرشار از عطر زهرا شد یا حیدر یا حیدر یا حیدر یا حیدر پره اشک و آه دل آل الله برای چشمای گریون حسین یه روزی اما توی اون گودال همگیشون میشن مهمون حسین همه عالم قربون اشکای طفلانش به فدای زخمای پیکر عریانش به فدای خشکی لبهای عطشانش به فدای اون حنجر با صوت قرانش واویلا واویلا واویلا یا حسین

عجب سروی عجب ماهی عجب یاقوت و مرجانی عجب جسمی عجب عقلی عجب عشقی عجب جانی عجب ماه بلندی تو که گردون را بگردانی همه شاهان غلامانند آقا جان تو سلطانی بخوان تلقین بر این ارواح زندانی علی حُبه جنه قسیم النار و الجنه وصی المصطفی حقا امام الانس و الجنه یا علی یا علی ... مسلمانم مسلمان خدای حضرت حیدر دلیل ربنایم ربنای حضرت حیدر همه ایل و تبار من فدای حضرت حیدر همه آرامشم ایوان طلای حضرت حیدر درون قبر میخوانم برای حضرت حیدر علی حُبه جنه قسیم النار و الجنه وصی المصطفی حقا امام الانس و الجنه