محمود کریمی

در آن شب ماتم علی ماند و غربت، علی ماند و کوهی از مصائب آری شب بود و افقها مات و تیرگی سنگینی خود را بر روی شهر افکنده بود و فضا را از اندوه آکنده، سایه نخلهای قامت افراشته که دیگر از بلندای خود شرم داشته و چونان ملامت زده سر فرو انداخته بودند بر دیوارهای تکیده شهر بوی سوگ به مشام می رساند. ای چراغ خانه‌ام، سوسو نزن

حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلامفرمود: خـداوند ايمان را مايه پاكيزگى شما از شرك قرار داد و نماز را مايه دور شدن شما از تكبر قرار داد و زكات را بخاطر پاكيزگى جان و روان و افزايش روزى واجب كرد. حیدر حیرونت عالم گریونت تنها شدم زهرا جونم قربونت بساط گریه هامون جور جوره از امشب خونه بی تو سوت و کوره خودت جای علی پیش یتیمات چه جوری این همه خون رو بشوره

ام سلمه بر حضرت فاطمه عليهاالسلام وارد شد و به او گفت: اى دختر رسول خدا شب را چگونه صبح كردى؟ فرمود: همدم غم و اندوه. پيامبر از دست رفت، به جانشين او ظلم شد و قسم به خدا كه حريم او شكست. با زخم روی پهلو گریه براش خوب نیست با زخم روی بازو گریه براش خوب نیست با زخم روی ابرو گریه براش خوب نیست

رسول خدا(ص) به من گفت: ای فاطمه هر که بر تو صلوات فرستد, خداوند او را بیامرزد و به من , در هر جای بهشت باشم ملحق گرداند. چند وقتی است سرم روی تنم می افتد دست من نیست که گاهی بدنم می افتد من ز تب کردن و بیمار شدن خسته شدم بر سر خادمه سربار شدم خسته شدم با تن سوخته تب دار شدم خسته شدم من از این دست به دیوار شدن خسته شدم

هنگامی که رسول خدا(ص) مریض شد, دخترش فاطمه را نزد خود خواند و در گوش او سخنی گفت. فاطمه (س) گریه کرد, مجددا رسول خدا با او نجوا کرد فاطمه(س) خندید, عایشه گوید: در این باره از حضرت زهرا(س) پرسیدم, فرمود: چون پیامبر (ص) مرگش را به من خبر داد, گریستم, پس از گریه ام به من خبر داد که نخستین کسی که او را ملاقات کند من هستم در نتیجه خندیدم. خونه بی تو بی روحه بی تو شبها تاریکه از نگاهت معلومه وقت رفتن نزدیکه مادر مگه چند سالته آرزوی مردن نکن زخم در رو پر و بالته فکر پر کشیدن نکن

حضرت زهرا(س) خطاب به خلیفه اول و دوم فرمود: آیا اگر حدیث را از پیامبر خدا(ص) نقل کنم به آن عمل خواهید کرد؟ گفتند: آری. فرمودند: شما را به خدا آیا نشنیده اید که پیامبر (ص) فرموده اند: ((خشنودی فاطمه خشنودی من, و خشم فاطمه خشم من است, هر که دخترم فاطمه را دوست بدارد مرا دوست داشته, و هر که فاطمه را خشنود سازد مرا خشنود ساخته, و هر که فاطمه را خشمگین نماید مرا خشمگین نموده است))؟ گفتند: آری , چنین حدیثی را از پیامبر خدا(ص) شنیده ایم . فرمود: من هم خدا و فرشتگان را گواه می گیرم که شما دو نفر مرا خشمگین نمودید و خشنودم نساختید, و چون پیامبر (ص) را ملاقات نمایم حتما از شما به او شکایت خواهم نمود. علی تنها مونده میون بی خبرا اومدن پشت در خونه خیره سرا داره حق گم میشه تو دود آتیش فتنه گرا تازه روضه در شده اول دردسرا

حضرت زهرا عليهاالسلام فرمود: از دنياى شما سه چيز براى من دوست داشتنى است: تـلاوت كتـاب خــدا ـ قــرآن ـ ، و نگاه به چهره رسول خدا صلي الله عليه و آله و انفـاق در راه خــدا. مجنون میدید لیلی با محملش میرفت راهی شد از دنیا اونی که تو غمها علی رو میدید و غم از دلش میرفت چه کنم چه کنم شده کار علی شده کربلا حجره ی یار علی فاطمه بود علمدار علی

حضرت زهرا عليهاالسلام فرمود: خوشرويى با مؤمن، موجب دستيابى به بهشت مى شود و خوشرويى نسبت به غير مؤمن انسان را از عذاب آتش حفظ مى كند. شب اخر رسیده و نفسم بریده و اطفالم در خواب زانویت را در بغل گرفته ای بی تاب گریه کم کن ای علی حلالم کن ای علی

حضرت زهرا در بخشى از خطبه خود مى فرمايد: اى مردم! بدانيد كه من فاطمه ام و پدرم محمد صلي الله عليه و آلهاست. پايان و آغاز سخنم يكى است، نابجا سخن نمى گويم و به كار يـاوه و بيهـوده نمى پـردازم. به حقيقت پيامبرى از ميان خودتان برخاست كه رنجهاى شما بر او دشوار بود و به ـ هدايت و اصلاح ـ شما حريص و بر مؤمنان دلسوز و مهربان بود. فاطمیه حس میکنی چادر خاکی پرچم شده فاطمیه حس میکنی باز دوباره مُحَرَم شده یه روز ایشالله که عاقبت بخیر شم برا حسینش یکی مثل زُهِیر شم دستم به دامنت مادر کربلا میخوام کربلا

از دعاهاى حضرت زهرا عليهاالسلام: ارالها، درد جانكاه از دست دادن پيامبر و فرستاده برگزيده ات را به تو باز مى گوييم و نيز عقبگرد امّتش و جلوگيرى آنان از دسترسى ما به حقى را كه تو در كتاب و برزبان پيامبرت تعيين كرده اى به تو شكايت مى كنيم.

رود جاری رودها! زهرا بانی خنده‌ی خدا! زهرا آینه‌دار هَل اَتی! زهرا نقطه‌ی عطف ماجرا! زهرا

محکم به در خوردی و محکم‌تر به دیوار هم در به سر کوبیده شد؛ هم سر به دیوار

وقتی نبود صحبت ما، بود صحبتش وقتی نبود خلقت ما، بود خلقتش

گل امّید خونمون که شده قامتت کمون تویی شادی خونمون؛ مادر بمون شده کار شبونمون، ناله و آه و اشک خون تا نشه تیره آسمون، مادر بمون

نه‌سال با پیغمبر و نه‌سال با من من با تو خوشحال و تو هم خوشحال با من

دور از جون، روزبه‌روز خسته‌تر روزبه‌روز شکسته‌تر پای چشمات کبودتر؛ چشمات بسته‌تر